•  Account  تعريف شده  دارای رمز عبور ضعيف و يا فاقد رمز عبور است .
•  عدم حفاظت مناسب کاربران از رمزهای عبور ،صرفنظر از استحکام رمزهای عبور تعريف شده .
•  سيستم عامل و يا ساير نرم افزارهای موجود ، امکان ايجاد account مديريتی ضعيف  و فاقد رمز عبور را فراهم می نمايند .

• الگوريتم های Hashing رمز عبور( رمزنگاری مبتنی بر کليد عمومی بر پايه يک مقدار hash ، استوار بوده و بر اساس يک مقدار ورودی که دراختيار الگوريتم hashing گذاشته می گردد ، ايجاد می گردد. در حقيقت مقدار hash ، فرم خلاصه شده و رمز شده ای  از مقدار اوليه خود است  ) ، شناخته شده بوده و در اغلب موارد مقدار Hashe بدست آمده ، بگونه ای ذخيره می گردد که امکان مشاهده آن توسط سايرين وجود خواهد داشت. مناسبترين نوع حفاظت در اين راستا ، تبعيت از يک سياست رمز عبور قدرتمند بوده  که در آن دستورالعمل ها ی لازم برای تعريف يک رمز عبورمناسب مشخص و در ادامه با استفاده از ابزارهای موجود، بررسی لازم در خصوص  استحکام و بی نقص بودن رمز عبور صورت گيرد.

ويندوز، رمزهای عبور را بصورت متن شفاف ذخيره و يا ارسال نمی نمايد و در اين راستا از يک مقدار  Hash  متناظر با  رمزعبور ، بمنظور تائيد کاربران ، استفاده می نمايد . يک مقدار Hash دارای طولی ثابت است که توسط بکارگيری يک تابع رياضی ( الگوريتم hashing ) بر روی  حجم دلخواهی از داده ( message digest  ناميده می شود) ايجاد می شود.در وينوز سه نوع الگوريتم تائيد وجود دارد :

•  LM   ( ايمنی کمتر و سازگاری بيشتر )
• NTLM
• NTLMv2  ( ايمنی بيشتر و سازگاری کمتر )

با اينکه اکثر محيط های فعلی ويندوز ، ضرورتی به حمايت از  (Lan Manager  (LM را ندارند، ولی ويندوز بصورت محلی رمز های عبور Hash  شده مربوط به LM  را ( LANMAN Hashes  نيز ناميده می شود )  بصورت پيش فرض در ويندوز NT ، 2000 و XP ( در ويندوز 2003 وضعيت بدين شکل نيست ) ذخيره می نمايد. با توجه به اينکهLM  از يک مدل رمزنگاری بمراتب ضعيف تر نسبت به رويکردهای فعلی مايکروسافت ( NTLM,NTLMv2 ) ،  استفاده می نمايد، رمزهای عبور LM می توانند در مدت زمانی کوتاه  شکسته گردند. حتی رمزهای عبوری که دارای قدرت و استحکام مناسبی می باشند ، در کمتر از يک هفته با استفاده از روش هائی خاص و با اتکاء به قدرت سخت افزارهای موجود ،  شکسته خواهند شد
http://www.msdn.miscrosoft.com/library/default.asp?url=/library/en-us/security/Security/h_gly.asp

ضعف LM hashes  بدلايل زير است :

•  رمزهای عبور محدود  به چهارده کاراکتر می باشند .
•  رمزهای عبور با استفاده از فضای خالی ، به چهارده کاراکتر تبديل می شوند .
• رمزهای عبور تماما" به حروف بزرگ تبديل می گردند .
• رمزهای عبور به دو بخش هفت کاراکتری مجزا تقسيم  می گردند .

با توجه به ماهيت فرآيند hashing ،يک مهاجم صرفا" می بايست عمليات تشخيص رمز عبور( cracking) را محدود به دو مجموعه نمايد  که هر يک دارای هفت کاراکتر بوده که به  حروف بزرگ تبديل شده اند . با تکميل عمليات فوق و اخد نتايج مثبت ، يک مهاجم قادر به تشخيص رمز عبور يک کاربر تائيد شده می گردد وبدين ترتيب ، امکان دستيابی وی به منابع سيستم فراهم خواهد شد. پيچيدگی عمليات تشخيص Hashe ، متنا سب با طول Hash افزايش می يابد ، بنابراين رشته هائی که صرفا" شامل هفت کاراکتر می باشند ، بمراتب راحت تر نسبت به رشته هائی که دارای چهارده کاراکتر می باشند ، تشخيص داده و اصطلاحا" شکسته می گردند. با توجه به اين موضوع که تمامی رشته ها شامل هفت کاراکتر بوده و تمامی آنان به حروف بزرگ  نيز تبديل  می گردند ، يک تهاجم به  "سبک - ديکشنری" ( dictionary-style ) نيز بسادگی محقق و موفقيت آن تضمين شده خواهد بود. بنابراين، روش LM hashing ، آسيبی جدی را متوجه سياست های امنيتی رمز عبور نموده و سيستم را در معرض تهديد قرار خواهد داد .
علاوه بر تهديد و خطر ذخيره سازی LM hashes در SAM ، فرآيند تائيد Lan Manager  ، اغلب و بصورت پيش فرص بر روی سرويس گيرندگان فعال و توسط سرويس دهنده پذيرفته می گردد . لازم است به اين نکته اشاره گردد که ، ماشين هائی که بر روی آنان ويندوز نصب شده است ، قادر به استفاده از الگوريتم های hash بمراتب قويتر در مقابل روش ضعيف LM hashes  بمنظور ارسال داده های حساس نظير رمز عبور می باشند .حداقل پيامد منفی استفاده از روش LM hashes ، آسيب پذيری سيستم تائيد کاربران در ويندوز بوده و قطعا" در چنين مواردی نمی توان به فرآيند تائيد کاربران ، اعتماد نمود چراکه  در اين وضعيت عملا" امکان استراق سمع ( شنود اطلاعاتی ) فراهم و يک مهاجم قادر به تشخيص و بدست آوردن رمزهای عبور خواهد بود.

سيستم های عامل در معرض تهديد :
تمامی نسخه های ويندوز در معرض اين تهديد قرار دارند .

نحوه تشخيص آسيب پذيری سيستم
با اينکه دلايل و علل متفاوتی می تواند در در رابطه با ضعف رمز عبور مورد توجه قرار گيرد ، مثلا" وجود Account های فعال برای کاربرانی که سازمان خود را ترک نموده ويا سرويس هائی که اجراء نشده اند، ولی يکی از مناسبترين روش ها بمنظور آگاهی از استحکام  يک رمز عبور ، بررسی  و تست تمامی آنان در مقابل نرم افزارهای cracking رمزهای عبور استفاده شده توسط مهاجمان است . لازم است به اين نکته مهم اشاره گردد که از برنامه های تشخيص دهنده رمز عبور بر روی سيستم هائی که حتی مجوز دستيابی به آنان را داريد ، بدون اخذ مجوزهای لازم  از مديران ارشد سيستم  ، نمی بايست استفاده نمود. برای دريافت نمونه برنامه هائی در اين زمينه می توان از   LC4 )l0phtcrack version 4) و John the Ripper  استفاده کرد . صرفنظر از رويکرد ذخيره سازی محلی LAN Manager hash ، موارد زير می بايست موردتوجه قرار گيرد : 

•  در صورتيکه ويندوز NT ، 2000 و يا XP بصورت پيش فرض نصب شده اند،سيستم در معرض آسيب خواهد بود. در چنين مواردی Lan Manager hashes بصورت پيش فرض و محلی ذخيره می گردد.

• در صورتيکه ، بدلايلی نيازمند تائيد مبتنی بر LM در يک سازمان بمنظور ارتباط با سرويس دهنده وجود داشته باشد ، سيستم مجددا" در معرض آسيب قرار خواهد گرفت .چراکه اين نوع از ماشين ها اقدام به ارسال LM hashes نموده و پتانسيل شنود اطلاعاتی در شبکه را ايجاد خواهند کرد.

نحوه حفاظت در مقابل نقطه آسيب پذير :
بهترين و مناسبترين دفاع در مقابل رمزهای عبور ضعيف ، استفاده از يک سياست مستحکم مشتمل بر دستورالعمل های لازم بمنظور ايجاد رمز عبور قدرتمند و بررسی مستمر آنان بمنظور اطمينان از استحکام و صحت  عملکرد می باشد . در اين رابطه موارد زير پيشنهاد می گردد :

•  اطمينان ازاستحکام و انسجام  رمز های عبور . با استفاده از سخت افزار مناسب و اختصاص زمان کافی ، می توان هر رمز عبوری را  crack نمود. در اين راستا می  توان با استفاده ازروش های ساده و در عين حال موفقيت آميز، عمليات تشخيص رمز عبور را انجام داد . اغلب برنامه های تشخيص دهنده رمزعبوراز روشی موسوم به "حملات مبتنی بر سبک ديکشنری " ، استفاده می نمايند. با توجه به اينکه روش های رمز نگاری تا حدود زيادی شناخته شده می باشند  ، برنامه های  فوق ، قادر به مقايسه  شکل  رمز شده يک رمز عبور در مقابل شکل  های رمز شده کلمات ديکشنری می باشند( در زبان های متعدد و استفاده از اسامی مناسب بهمراه جايگشت های مختلف آنان  ) . بنابراين ، رمز عبوری  که ريشه آن در نهايت يک کلمه شناخته شده باشد ، دارای استعداد ذاتی در رابطه با اين نوع از حملات خواهد بود . تعداد زيادی از سازمان ها ، آموزش های لازم در خصوص نحوه تعريف رمزهای عبور را به کارکنان خود داده و به آنان گفته شده است  که رمزهای عبور مشتمل بر ترکيبی از حروف الفبائی و کاراکترهای ويژه را برای خود تعريف نمايند.متاسفانه اکثر کاربران اين موضوع را رعايت ننموده و  بمنظور تعريف يک رمز عبور با نام "password" ، صرفا" اقدام به تبديل حروف به اعداد و يا حروف ويژه می نمايند ( pa$$w0rd) . چنين جايگشت هائی نيز قادر به  مقاومت در مقابل يک تهاجم مبتنی بر ديکشنری نبوده و  "pa$$w0rd" به روش مشابهی که "password" تشخیص داده می شود ، crack خواهد شد .
  يک رمز عبور خوب ، نمی بايست از ريشه يک  کلمه و يا نام شناخته شده ای  اقتباس شده باشد .در اين راستا لازم است به کاربران آموزش لازم در خصوص انتخاب و ايجاد رمزهای عبور از موارد تصادفی نظير  يک عبارت ، عنوان يک کتاب ،نام يک آواز و يا نام يک فيلم  داده شود. با انتخاب  يک رشته طولانی که بر اساس رويکردهای خاصی می تواند انتخاب گردد( گرفتن اولين حرف هر کلمه ، جايگزينی يک کاراکتر خاص برای يک کلمه ، حذف تمامی حروف صدادارو  ساير موارد ) ، کاربران قادر به ايجاد رمزهای عبور مشتمل بر ترکيبی از حروف الفبائی و حروف ويژه بوده که در صورت مواجه شدن  با حملات مبتنی بر ديکشنری ، تشخيص آنان بسختی انجام می شود. لازم است به اين نکته نيز اشاره گردد که رمزعبور می بايست براحتی بخاطر سپرده شده و بازيابی ( يادآوری)آن مشکل نباشد ( هدف از ذخيره سازی ، بازيابی است اگر چيزی را ذخيره  نمائيم ولی در زمان مورد نظر قادر به بازيابی آن نباشيم ، سيستم ذخيره و بازيابی ما با اشکال مواجه شده است ! ). پس از تدوين دستورالعمل لازم بمنظور توليد رمزهای عبور مناسب و  آموزش کاربران بمنظور پايبندی به  اصول امنيتی تعريف شده ، می بايست از روتين ها ی جانبی متعددی بمنظور اطمينان از پيروی کاربران از دستوراالعمل های اعلام شده ، استفاده گردد. بهترين گزينه در اين راستا ، بررسی صحت رمزهای عبور پس از اعمال تغييرات توسط کاربران است .
  ويندوز 2000 ، XP و 2003 دارای ابزارهای قدرتمندی بمنظورافزايش توان سياست های امنيتی می باشند . در اکثر نسخه های ويندوز بمنظور مشاهده سياست تعريف شده در رابطه با رمز می توان از مسير زير استفاده و برنامه  Local Security Policy  را فعال نمود:

  Local Security Policy Program

  Start| Programs|Administrative Tools |Local Security Policy Select : Account Policies , Then  Password Policy

   برنامه  Local Security Policy دارای تنظيمات زير است :
   Password must meet complexity requirements ، با فعال نمودن سياست فوق ، رمزهای عبور ملزم به رعايت استانداردهای موجود بمنظور استحکام و پيچيدگی بيشتر در زمان ايجاد و يا تغيير می باشند. در چنين حالتی ، رمزهای عبور تعريف شده می بايست  با لحاظ نمودن موارد زير ايجاد گردند:
  
  ◄ رمز عبور، نمی بايست شامل تمام و يا بخشی از نام account کاربر باشد .
  ◄ رمز عبور می بايست دارای حداقل  شش کاراکتر باشد .
  ◄ رمز عبور می بايست شامل کاراکترهائی از سه گروه از چهار مجموعه  زير باشد :
        ●  حروف بزرگ الفبای انگليسی ( A تا Z )
        ● حروف کوچک الفبای انگليسی ( a تا z )
        ● ارقام پايه دهدهی ( رقم های     0 تا 9 )
        ● کاراکترهای غير الفبائی ( مثلا" ! ، $ ، # ، % )
  
  ( Enforce password history (range: 0-24  . اغلب کاربران تمايل دارند که پس از انقضاء تاريخ استفاده از رمز عبور خود ، مجددا" همان رمز عبور قبلی را تعريف و از آن استفاده نمايند . با استفاده از سياست فوق ، می توان مشخص نمود که در چه زمانی و پس از چندين رمز عبور تعريف شده جديد ، کاربران مجاز به استفاده از رمزهای عبور قبلی خود برای وضعيت جديد می باشند .بدين ترتيب ،مديران شبکه اطمينان لازم در خصوص عدم استفاده مستمر و دائمی يک رمز عبور توسط کاربران را بدست آورده و اين موضوع می تواند از زوايای مختلفی بهبود وضعيت امنيتی شبکه را بدنبال داشته باشد . بمنظور نگهداری موثر تاريخچه رمز عبور، نمی بايست امکان تغيير رمزهای عبور بلافاصله  پس از پيکربندی سياست  minimum password age   ، وجود داشته باشد .
  
  ( Maximum password age (range: 0-999 days . سياست فوق ، حداکثر عمر( اعتبار)  يک  رمز عبور را بر حسب روز ، مشخص می نمايد.( قبل از اينکه سيستم کاربر را ملزم به تغيير رمز عبور نمايد) . با در نظر گرفتن مقدار صفر ، رمز عبور دارای عمری جاودانه خواهد شد !
  
  (Minimum password age (range: 0-999 days . سياست فوق ، حداقل عمر( اعتبار)  يک  رمز عبور را بر حسب روز ، مشخص می نمايد( قبل از اينکه کاربر قادر به تغيير رمزعبور گردد) . با در نظر گرفتن مقدار صفر ، به کاربران اجازه داده خواهد شد که بلافاصله رمز عبور خود را تغيير دهند. minimum password age می بايست کمتر از maximum password age باشد . پيکربندی  minimum password age می بايست بگونه ای انجام شود که دارای مقداری بيش از صفر باشد تا سياست password history  نيز لحاظ شده باشد. بدون وجود يک  minimum password age ، کاربران قادر به تغيير ادواری و زمانبندی نشده رمزهای عبور شده  و امکان استفاده مجدد از رمزهای عبور قديمی در يک محدوده زمانی کمتر برای آنان فراهم می گردد.مقادير پيش فرض تامين کننده اهداف و خواست های امنيتی در يک سازمان نبوده و لازم است مديران سيستم  در ابتدا يک رمز عبور مناسب را برای کاربر تعريف و پس از سپری شدن مدت زمان مشخصی ( مدت زمان فوق را minimum password age  مشخص می نمايد ) کاربر را ملزم به تعريف ( تغيير ) رمز عبور تعريف شده توسط مديريت شبکه نمايند. زمانيکه کاربران ،عمليات Log on را انجام و در صورتيکه  password history مقدار صفر را دارا باشد ، الزامی در رابطه با انتخاب يک رمز عبور جديد برای کاربران وجود نخواهد داشت . بدين دليل password history دارای مقدار پيش فرض يک است .
  
   (Minimum password length (range: 0-14 characters ، سياست فوق ، حداقل تعداد کاراکتر لازم برای تعريف يک رمز عبور را مشخص می نمايد( حداقل طول يک رمز عبور)  می توان در اين رابطه حداقل طول يک رمز عبور را بين يک تا چهارده  کاراکتر در نظر گرفت . با اختصاص مقدار صفر ، ضرورت وجود رمز عبور حذف می گردد. حداقل طول رمز عبور، می بايست متناسب و سازگار با سياست های امنيتی سازمان باشد. در صورتيکه در اين رابطه سياست مشخص و شفافی وجود ندارد می توان مقدار هشت را در نظر گرفت .برخی از سازمان های امنيت اطلاعات شبکه ، مقدار دوازده را در اين رابطه پيشنهاد داده اند .
  
   Store password using reversible encryption for all users in the domain . سياست فوق ، مشخص می نمايد که می بايست رمزعبور با استفاده از رمزنگاری وارونه  ، ذخيره گردد . در اين رابطه ، امکانات حمايتی لازم درخصوص برنامه هائی که از پروتکل هائی بمنظور آگاهی از رمز عبور کاربر بمنظور انجام فرآيند تائيد کاربران استفاده می نمايند، نيز ارائه شده است . ذخيره سازی رمزهای عبوری که از رمزنگاری وارونه استفاده می نمايند ، مشابه رمزهای عبورمعمولی است ( رمز عبور بصورت متن ذخيره می گردد). بنابراين فعال شدن سياست فوق می بايست با لحاظ نمودن پارامترهای متعددی نظير الزام يک برنامه بمنظور استفاده از يک رمز عبور حفاظت شده ، صورت پذيرد .
  يکی از روش هائی که می توان از آن بمنظور ايجاد اتوماتيک و نسبت دهی رمزهای عبور پيچيده به  هر يک از account های کاربران  استفاده نمود ، اجرای دستورالمل زير از طريق خط دستور است :

  From Command Line Prompt :

  Net User Username / random

  با اجرای دستورالعمل فوق ، رمزهای عبور تصادفی و پيچيده (همواره هشت کاراکتر طول ) به يک account نسبت داده شده و در ادامه رمزعبور مورد نظر بر روی صفحه نمايش داده می شود. روش فوق ،  امکانی مناسب بمنظور نسبت دهی رمزهای عبوردر ارتبط با  Service accounts بوده و کمتر در ارتباط با  کاربران واقعی استفاده می گردد.
  بهترين روش برای مميزی کيفيت رمزهای عبور ، اجرای برنامه های cracking رمز عبور در وضعيتStand-alone است (بخشی از فرآيند بررسی رمزهای عبور)  . لازم است مجددا" به اين موضوع اشاره گردد که بدون کسب مجوز لازم از مديران ارشد سيستم در سازمان ، نمی بايست از برنامه های cracking استفاده شود.پس از کسب مجوز لازم بمنظور اجرای برنامه های cracking رمز عبور ، می بايست عمليات فوق را بر روی يک ماشين حفاظت شده انجام داد.کاربرانی که رمزهای عبور آنان crack  می گردد، می بايست موضوع  بصورت محرمانه به اطلاع آنان رسيده و دستورالعمل های لازم در خصوص نحوه انتخاب يک رمز عبور مناسب ، در اختيار آنان قرار داده شود.اخيرا" و در پاسخ به رمزهای عبور ضعيف ، استفاده از روش هائی ديگر بمنظور تائيد کاربران،  نظير بيومتريک (زيست سنجی )  ، نيز مورد توجه  واقع شده است .

• حفاظت رمزهای عبور مستحکم . حتی اگر رمزهای عبور ، مستحکم و قدرتمند باشند ، در صورت عدم حفاظت آنان توسط کاربران ، سيستم های موجود در يک سازمان در معرض تهديد قرار خواهند گرفت .  يک سياست امنيتی مناسب ، می بايست شامل دستورالعمل های لازم بمنظور آموزش کاربران در رابطه با حفاظت رمزهای عبور می باشد.عدم ارائه رمز عبور به افراد ديگر، عدم نوشتن رمز عبور در محلی که امکان خواندن آن برای ديگران وجود داشته باشد و حفاظت اتوماتيک فايل  هائی که رمزهای عبور در آن ذخيره شده اند ، از جمله مواردی می باشند که می بايست به کاربران آموزش داده شود. اغلب کاربران در مواجهه با پيامی مشابه "Your password has expired and must be changed,"  که نشاندهنده اتمام عمر مفيد يک رمز عبور است ، يک رمز عبور ضعيف را برای خود انتخاب می نمايند ، بنابراين لازم است در فرصت مناسب و قبل از برخورد با اينچنين پيام هائی ، به کاربران آموزش های لازم ارائه گردد.
   

•  کنترل مستمر account ها .  مديران سيستم و شبکه می بايست حضوری موثر و مستمر در ارتباط با مديريت  account های موجود داشته باشند .
  - هر گونه account  مبتنی بر سرويسی خاص و يا مديريتی که از آن استفاده نمی گردد، می بايست حذف گردد .
  - ممیزی account ها بر روی سيستم را انجام  داده و  لازم است در اين رابطه يک ليست اصلی ايجاد گردد .در اين رابطه می بايست رمزهای عبور در ارتباط با سيستم هائی نظير روترها ، چاپگرهای ديجيتالی متصل شده به اينترنت و ساير موارد ديگر نيز مورد بررسی قرار گيرد.
  - روتين هائی خاص بمنظور افزودن account های تائيد شده  به ليست و يا حذف  account هائی که ضرورتی به استفاده از آنان نمی باشد ، پياده سازی و همواره خود را پايبند به آن بدانيم .
  - اعتبار ليست را در فواصل زمانی خاصی بررسی تا از بهنگام بودن آن اطمينان حاصل گردد.
  - از روتين های  خاصی بمنظورحذف account متعلق به کارکنان و يا پيمانکارانی که سازمان را ترک نموده اند ، استفاده گردد .
   

• نگهداری و پشتيبانی از سياست رمزعبور . بمنظور پشتيبانی و نگهداری مناسب رمز عبور، می توان علاوه بر استفاده از امکانات کنترلی ارائه شده توسط سيستم عامل و يا سرويس های شبکه ، از ابزارهای گسترده ای که در اين رابطه ارائه  شده است ،نيز استفاده گردد . بدين ترتيب ،نگهداری سياست رمز عبور ، مبتنی بر آخرين تکنولوژی های موجود خواهد بود.
   

• غير فعال نمودن تائيد LM در شبکه . بهترين گزينه بمنظور جايگزينی با Lan Manager ، استفاده از روش NT LAN Manager version 2)  NTLMv2) است . متدهای چالش / پاسخ NTLMv2 ، با استفاده از رمزنگاری مستحکم تر و بهبود مکانيزم های تائيد ، اکثر صعف های LM را برطرف نموده است جدول زير ، کليد ريجستری موردنظری را که قابليت فوق را در ويندوز NT و 2000 کنترل می نمايد، نشان می دهد:

  Rgistry key

  Hive: HKEY_LOCAL_MACHINE Key: SystemCurrentControlSetControlLSA Value: LMCompatibilityLevel Value Type: REG_DWORD - Number Valid Range: 0-5 Default: 0

  پارامتر فوق ، نوع و روش تائيد را مشخص و می تواند مقداری بين صفر تا پنج را دارا باشد :
  0 - ارسال پاسخ بر اساس روش  LM و NTLM ، هرگز از امکانات امنيتی NTLMv2 استفاده نمی شود .
  1 - استفاده از امکانات امنيتی NTLMv2
  2 - ارسال بر اساس روش  تائيد NTLM 
  3 - ارسال بر اساس روش تائيد NTLMv2
  4 - DC باعث  رد تائيد LM  می گرد.
  5 - DC باعث رد تائيد LM و NTLM شده و صرفا" تائيد NTLMv2 پذيرفته می گردد .

  در ويندوز 2000 ، 2003 و XP نيز امکاناتی ارائه شده است که می توان با استفاده از آنان اقدام به پيکربندی تنظيمات مورد نظر در ارتباط با سطح تائيد Lan Manager نمود . در اين رابطه لازم است  برنامه  Local Security Policy  فعال و در ادامه گزينه های  Local Policies  و  Security Options  بترتيب انتخاب گردند . در ويندوز 2000 سياست  LAN Manager authentication level ، و در ويندوز XP و 2003 سياست  Network security: LAN Manager authentication level ، بمنظور پيکربندی ومقداردهی مناسب انتخاب گردند .
  در صورتيکه بر روی تمامی سيستم ها ، ويندوز NT SP4 و يا بعد از آن  نصب شده باشد ، می توان مقدارپارامتر فوق را بر روی تمامی سرويس گيرندگان سه و بر روی Domain Controllers مقدار پنج درنظر گرفت (پيشگيری از ارسال LM hashes بر روی شبکه ) . سيستم هائی نظير ويندوز 95 و 98 از NTLMv2 بصورت پيش فرض بهمراه  Microsoft Network Client استفاده نمی نمايند ، بنابراين لازم است بمنظور استفاده از قابليت های NTLMv2 ، برنامه Directory Services Client  بر روی آنان نصب گردد. پس از نصب سرويس فوق ، مقدار ريجستری با نام LMCompatibility می تواند مقدار صفر و يا سه را دارا باشد .در صورتيکه نمی توان سرويس گيرندگان قديمی ( ويندوز 95 و يا ويندوز 98 ) را  ملزم به استفاده از NTLMv2 نمود ، می توان تغيير مورد نظر را در رابطه با LM hashing  نسبت به استفاده از NTLM   (NT Lan Manager, version ) در Domain Controller اعمال نمود.در اين رابطه می توان مقدار LMCompatibilityLevel  را چهار در نظر گرفت . درصورت استفاده  از ابزاری نظير Local Security Policy،می بايست مقدار LAN Manager authentication level را  Send NTLMv2 Response onlyRefuse LM درنظر گرفت . لازم است به اين نکنه اشاره گردد که ايمن ترين گزينه در اين رابطه،  اعمال محدوديت برروی سرويس گيرندگان است .
   

• ممانعت از ذخيره سازی  LM hash  . يکی از مسائل اصلی در ارتباط با حذف LM hashes  در  شبکه ، ذخيره سازی آنان در  SAM و يا اکتيو دايرکتوری است  .مايکروسافت دارای مکانيزمی بمنظور غيرفعال نمودن ايجاد LM hashes بوده  ولی امکان استفاده از آن صرفا" در سيستم های  ويندوز 2000 ( SP2 و يا بعد بر روی آنان نصب شده است ) ، 2003 و XP   بوجود دارد. کليد ريجستری زير، کنترل عمليات فوق راانجام می دهد. در صورتيکه بر روی Windows 2000 Domain Controller کليد فوق ايجاد شده باشد ، LanMan hashes  ، در ادامه ايجاد نخواهد شد و در اکتيو دايرکتوری نيز ذخيره نمی گردد. در ويندوز 2003 و XP ، می توان با فعال نمودن گزينه  Network security: Do not store LAN Manager hash value on next password change   به اهداف موردنظر در رابطه با ذخيره سازی LM hash دست يافت . در اين رابطه لازم است  برنامه  Local Security Policy  فعال و در ادامه گزينه های  Local Policies  و  Security Options  بترتيب انتخاب گردند  . پس از اعمال تغييرات فوق ، می بايست سيستم راه اندازی شده تا تغييرات ايجاد شده ، موثر واقع شوند . لازم است به اين نکته مهم اشاره گردد که روش های ارائه شده ، صرفا" پيشگيری لازم در خصوص ايجاد LM hashes جديد راانجام داده و LM hashes موجود بصورت انفرادی و در زمانيکه کاربر رمز عبور خود را تغيير دهد ، حذف خواهند شد .

  Rgistry key

  Hive: HKEY_LOCAL_MACHINE Key: SystemCurrentControlSetControlLSANoLMHash

• ممانعت و پيشگيری از تکثير Hash و بانک های اطلاعاتی SAM
  ابزارهای cracking  رمزعبور، بمنظور بدست آوردن رمزهای عبور hashes  از روش های زير استفاده می نمايند :
  - کشف رمزهای عبور از شبکه . بدين منظور موارد زير پيشنهاد می گردد :
  - استفاده از شبکه های سوئيچ شده .
  - تشخيص و حذف کارت های شبکه بی هدف موجود در شبکه (در اين رابطه می توان از ابزارهای امنيتی خاصی نظير ethereal  استفاده کرد)  .
  - تکثير فايل SAM . فايل فوق در ويندوز NT4 و 2000 در فولدر SystemRoot%System32Config%  (عموما" در مسير C:WinntSystem32Config ) و در ويندوز XP و يا 2003 در فولدر  C:WindowsSystem32Config مستقرمی باشد.، فايل فوق ، توسط سيستم عامل ويندوز Lock و صرفا" زمانی امکان تکثيرآن  وجود خواهد داشت که ماشين با يک سيستم عامل ديگر راه اندازی شده باشد. فايل SAM را می توان با استفاده از فايل Backup مربوطه نيز بدست آورد.
  بمنظور پيشگيری از تکثير فايل SAM و افزايش سطح امنيتی سيستم لازم است دستيابی فيزيکی به سيستم های موجود خصوصا" Domain Controllers محدود و همواره از اطلاعات Backup  گرفته شده و ديسک Repair  نيز بمنظور برخورد با مشکلات آتی ايجاد گردد .

 برای اخد اطلاعات نکميلی می توان  از مقالات زير استفاده نمود:

- How to Disable LM Authentication on Windows NT 
- How to Enable NTLMv2 Authentication for Windows 95/98/2000/NT 
- New Registry Key to Remove LM Hashes from Active Directory and Security Account Manager